Vanuit huis uit kreeg ik niks mee van middelengebruik. Mijn ouders wisten prima om te gaan met mijn ADHD waardoor ik binnen in het gezin ritme, structuur en regelmaat kreeg voorgeschoteld. Ik deed het goed op school, zat op zwemmen en al het nieuwe pakte ik met eindeloze enthousiasme aan. In mijn tienerjaren had ik al een aantal keer wiet gerookt maar niet op regelmatige basis. Je kan het zien als stiekem blowen met vrienden en hopen dat je ouders er niet achter komen.

Vanaf het moment dat ik op mezelf ging wonen, toen 18 jaar, raakte ik een hoop van die stabiliteit kwijt. Ik mocht sindsdien zelf bepalen wat ik deed en vanaf dat moment worstelde ik met verslaving. Samen met mijn ADHD was er een overtuiging dat ik dagelijks cannabis nodig zou hebben. De jaren verstrijken en meerdere pogingen om te stoppen mislukken. Tot begin 2022 mijn ogen open gingen. Dit kan en gaat niet de rest van mijn leven zijn. Elke avond stoned op de bank bedenken hoe ik mezelf en de wereld moet veranderen. Zonder enige actie. Ik zocht hulp, kickte onder begeleiding thuis af en koos voor een ander leven. Een leven zonder middelen en volledige abstinentie. Vanaf 19 mei 2022 herstel ik niet alleen van mijn middelenverslaving. Ik herstel van mijn ADHD, PTSS, angsten, verleden en fouten.